Dom dla lalek
Różowa, monochromatyczna klatka odgrywa zakład psychiatryczny. Scenografka, Iza Banaszek postanawia przedstawić klinikę przez różowe okulary. Ukrywa autentyczność miejsca, zamienia je w przyjazny pokój dla nastolatek. Pozwala uciec od problemów, które spotykały bohaterki (gwałt, ciąża, aborcja).
 |
| Fot. Dżesika Zemsta. |
Kolor różowy kojarzy się z kobietą. Ponoć z nas chce być odbierana jako słodka i idealna. Jednak kolor ten postrzegamy jest w dzisiejszym świecie jako kicz. Przedstawia kobietę nieszczególnie inteligentną, sztuczną. Spektakl Siksy Cezarego Ibera prezentuje siedem postaci, które zakładają maski, aby ukryć swe problemy. Jednobarwna przestrzeń, zaprojektowana przez studentkę scenografii, to osobliwe miejsce mające na celu ucieczkę od rzeczywistego, szarego świata. Pojawiająca się na pierwszym planie siatka oddziela zakład od świata zewnętrznego. Wszystkie obiekty zostały zatopione w różnych odcieniach różu. Kolor w tej formie jest barwą bardzo delikatną, wręcz dziecięcą, a czasem nawet infantylną jak balony pojawiające się nad toaletą. Srebrna folia imitująca lustro, odbija tęczowe refleksy, które oznaczają tolerancję. Symbol ten jest jedynym, który ma w sobie tyle barw. Na scenie pojawiają się niebieskie kwiaty, przynosi je Kiki jako znak wolności, czegoś z zewnątrz. Możemy zauważyć, że pod lustrem na kafelkach wyrastają kwiaty, pączkują jak rozprzestrzeniającą się pleśń. Kwiat pojawia się również w ostatniej scenie, w bieliźnie dziewcząt. Roślina ta podkreśla kobiecość i piękno. Różowy w zależności od nasycenia i czystości zmienia nieco przekaz – im ostrzejszy, tym bardziej energetyzujący.
 |
| Fot. Dżesika Zemsta. |
Siksy nie mając wzorca w matkach, ani kontaktu ze środowiskiem zewnętrznym, czerpią model kobiety z telewizji. Wykreowana przez media postać ideału jest bowiem przerysowana, „poprawiona”, sztuczna i nie posiada wielu cech rzeczywistej postaci; sztuczna opalenizna, botoks, przedłużane włosy, sztuczne paznokcie i rzęsy. Aktorki posiadały wyzywające stroje dzienne, a więc wpisywały się w te szablony. Pojawia się również maska. Przeskalowana głowa pantery, występująca w dwóch scenach. Jest zamkniętą i nierealną formą pojawiającą się tylko przy załamaniu psychicznego dziewczyn. Pani doktor próbuje uświadomić dziewczynom , że liczy się wewnętrzne piękno, niezależność i asertywność, a nie stereotypy.Opowiada im więc „dobranocki” o osadzie Wahine – w języku hawajskim słowo to oznacza kobietę.
Utwór dopełniają mappingi, którymi zajmowała się Iza Banaszek, Jakub Fidler, Olek Burczyk. Dzięki projekcjom, choreografii, utworom muzycznym mamy wrażenie oglądania teledysku. Przestrzeń jest spójna i bardzo silna. Momentami ma się wrażenie, że scenografia dominuje nad grą aktorską.
Dżesika Zemsta
Akademia Sztuk Teatralnych im. St. Wyspiańskiego w Krakowie, filia we Wrocławiu.
Spektakl dyplomowy studentki V roku Scenografii Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu, Izy Banaszek.
Projekcje: Izabela Banaszek, Olek Burczyk, Jakub Fidler z Akademii Sztuk Pięknych im.Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu.
Spektakl dyplomowy studentów IV roku Wydziału Aktorskiego.
„Siksy”, reżyseria: Cezary Iber; premiera: 11.01.2019.
Źródła:
http://www.ast.wroc.pl/siksy-rez-cezary-iber (17.01.2019.)
https://www.radiowroclaw.pl/articles/view/83853/Siksy-Spektakl-dyplomowy-studentow-IV-roku-Wydzialu-Aktorskiego-ZOBACZ (17.01.2019.)
0 komentarze